De schatten van het oude Egypte worden bezocht door miljoenen toeristen, hetzij in persoon, hetzij door film of tv, en de meeste mensen kunnen de beroemde piramides identificeren als de begraafplaatsen van farao's, de oude Egyptische koningen. Dus de ontdekking van een bijna complete verzonken stad die verloren was gegaan door de geschiedenis, met uitzondering van enkele verwijzingen in oude teksten, veroorzaakt echt opwinding binnen archeologische kringen. Dit is net iets uit een Indiana Jones-film.
Ongeveer 12 jaar geleden kwam een Franse onderwaterarcheoloog toevallig een aantal verbazingwekkende, grote beelden tegen in de baai van Aboukir, voor de kust van Egypte tegenover het Griekse eiland Kreta. Hij was op zoek naar Napoleontische oorlogsschepen die tijdens de 18e waren gezonkenth-eeuwse Slag om de Nijl. Nadat hij de beelden had gevonden, begon een onderzoeksteam een verbazingwekkend goed bewaarde gezonken stad te vinden ongeveer 150 voet onder de oppervlakte van de Middellandse Zee. Het sediment uit de Nijldelta had gehandeld als een perfect conserveringsmiddel en naarmate meer van de stad werd ontdekt, realiseerden de onderzoekers zich dat dit een belangrijke handelshaven tussen Egypte en de oude beschavingen rond het Middellandse Zeegebied was geweest.
Er waren nog veel oude schepen naast de oude dokken en onmiddellijk werd deze gezonken stad herkend als een van de schatten uit de oudheid. Ze vonden zoveel beelden gewijd aan oude Egyptische goden dat onderzoekers wisten dat een reeks tempels in de stad moest worden gevestigd. De grootste te ontdekken tempel is er een gewijd aan de god Amun-Gereb, de toenmalige Egyptische godheid. Er zijn ook enorme schatten van de oude Grieken en Feniciërs, zoals gouden en zilveren munten, oude gewichten en telstenen. Dit komt omdat de tempel het centrum zou zijn geweest voor import- en exportbelasting en alle rijkdom van een drukke handelshavenstad daar zou zijn opgeslagen.
Na vage referenties van een oud Grieks verhaal over een grote stad aan de Nijldelta die naar Hercules was vernoemd en bezocht door zowel Helena van Troje als haar geliefde Parijs en die op mysterieuze wijze onder de golven was gezonken, realiseerden de archeologen zich dat ze in feite hadden ontdekt dat zeer stad. De ouden noemden het Thonis-Heracleion. Ze weten nog steeds niet helemaal zeker waardoor de stad zo lang geleden is bezweken, maar hetzelfde sediment dat heeft geholpen het te begraven en te behouden, kan ook de oorzaak zijn geweest. Het was geen erg veilige basis om op te bouwen.
Er werden meerdere kanalen aangelegd voor de schepen om toegang te krijgen tot de stad, waar vele mooie voorbeelden van handelsschepen zijn gevonden. Tot op heden zijn meer dan 700 goed bewaard gebleven ankers ontdekt. Er zijn stenen tabletten met zowel Grieks als Egyptisch schrift, die allemaal helpen om deze ontdekking een feest voor archeologen te maken. Al deze vondsten hebben de onderzoekers geholpen om een verbazingwekkend 3D-beeld van de stad te bouwen zoals het was, en om de betekenis te realiseren van de specifieke locatie van de stad die aan de monding van de 'Zee der Grieken' staat? zoals de oude Egyptenaren het noemden.
Ze werken nog steeds onder de zee om alles te ontdekken wat ze kunnen over de Lost City of Heracleion.
