Wil je een echt oude paleisruïne verkennen die je altijd iets verbazingwekkends te bieden heeft en nog steeds een van de meest erkende en aloude romantische ruïnes in de wereld is? Zoek niet verder dan het kasteel van Heidelberg in Duitsland. Het is misschien wel een van de meest romantische plekken in de westerse wereld, die nog steeds, na meer dan 800 jaar van veranderingen en uitdagingen, die bedwelmende mix van mysterie en fantasie biedt die meer dan een miljoen bezoekers per jaar volledig geboeid houdt. Vandaag de dag domineert het de oude binnenstad van Heidelberg en de rode zandstenen torens doemen elegant op tegen de achtergrond van de weelderige bossen bovenop de K? Nigstuhl-heuvel erachter en de gulle stroom van de Neckar-vallei eronder. Het is net als de kers op de top van alle conventionele foto's van Heidelberg, lenen de anders vrij bescheiden stad, echte waardigheid en toeristische pit.
Het huis van de prins-kiezers van Europa vanaf ongeveer 1214, dit paleis werd gebouwd als het paleis van koningen vanuit een historisch en een metaforisch perspectief. Zoiets als het paleis van de pausen in Avignon, Frankrijk, het werd ontworpen en gebouwd om de crème van Europese renaissance-waarden van die tijd te weerspiegelen; niet alleen is het hierin verbazingwekkend geslaagd, maar het blijft zelfs de verbeelding van de 21e eeuw vuren. Het werd gebouwd over een periode van eeuwen en weerspiegelt allerlei architecturale stijlen, letterlijk van Renaissance tot Gothic.
En zeker tot de tijd van de Dertigjarige Oorlog in Europa in de 17e eeuw, handhaafde het al deze waarden van het beste van wat de Europese esthetiek te bieden had, inderdaad, het werd algemeen beschouwd en gerespecteerd als een van de wonderen van de wereld gemaakt, in de jaren 1600.
Voor het eerst geconstrueerd als een geheel, in de loop van de 13e, 14e en 15e eeuw, ontwikkelde deze massale architecturale onderneming zich tot een soort show-piece-complex bestaande uit - volgens middeleeuwse teksten, boekillustraties, wandtapijten en etsen, minstens een bovenste en een onderste kasteel, bestaande uit een kapel, een reeks van wallen en torens, en een indrukwekkende spreiding van tuinen.
In de 17e en 18e eeuw werden andere vorstelijke landgoederen in Europa gebouwd volgens dezelfde schaal en schoonheidsidealen als het kasteel van Heidelberg, maar deze eeuwen luidden een slechte tijd in voor het paleis zelf. Niet alleen werd het esthetisch gezien door anderen overleefd, maar het leed ook de schande van vernietiging: directe aanvallen werden ertegenaan gevoerd voor de eerste keer ooit, tijdens de Dertigjarige Oorlog, en de bliksem zag het kasteel gekneusd en gehavend en delen ervan volledig vernietigd.
Als je denkt aan het gebruik van het kanon en andere vormen van destructieve munitie die toen al van kracht waren, kun je je voorstellen hoe dit niet overeenkwam met het oude stenen werk. De grote Franse klassieke schrijver Victor Hugo, die zo liefdevol over de plek schreef, zag een beetje cynisch humor in de vernietiging door bliksem, die beroemde commentaar gaf dat het leek alsof de hemel zelf ingegrepen had voor de vernietiging van dit prachtige gebouw.
Er waren plannen om het hele kasteel volledig te laten verwijderen van het landschap, in de late 18e eeuw, maar toen de leiders van Heidelberg destijds de kosten wisten die dit met zich mee zou brengen, repareerden ze het, nog steeds niet in staat om stukjes en beetjes te voorkomen steenwinning voor steen vindt hier en daar plaats, om maar te zwijgen over plundering van andere bouwmaterialen zoals hout, op een onbetekenende schaal, waardoor het paleis uiteindelijk in een glorieuze staat van verval achterblijft.
Aan het begin van de 19e eeuw, doordrenkt met de waarden van de Romantiek, erkende de toenmalige maatschappij de onmiskenbare waarde van dit kasteel en het werd geëerd en gevierd als een erfgoedsite, en maakte effectief een einde aan het stelen van bouwmaterialen. Romantische esthetische praktijken verheerlijken de mystiek van ruïnes en dit enorme kapotte stuk architecturaal erfgoed was volledig perfect, volgens hun waarden, wat een initiatief aanwakkerde om verhalen over de plaats te verzamelen, en de tuinen in het bijzonder waren de bron van grote geheimen en onvertelde mysteries.
Kunstenaars zoals de Britse landschapsschilder JMW Turner en zijn tijdgenoten, roemden in de kasteelruïnes en weerspiegelden ze vaak in hun werk, en bleven daar vaak om de ruimte te observeren. Het was echter onder het proactieve werk van Charles de Graimberg, een Franse baron, dat de integriteit van de ruïne uiteindelijk werd bewaard voor het nageslacht. Vanuit zijn passie voor de plek, werd de Graimberg een vrijwillige bewaker van het kasteel en speelde hij een belangrijke rol in de ontwikkeling van zijn eerste gids en inderdaad in de marketing van de toenmalige samenleving als toeristische attractie. Fotografie kwam pas aan het eind van de 19e eeuw tot zijn recht en de toenmalige staat van de toeristencultuur zag het op de markt brengen van etsen en andere soorten afdrukken van de ruïne, gemaakt door kunstenaars van die tijd. Tegen het einde van de 19e eeuw was het paleis het onderwerp van besprekingen door de leiders van Heidelberg, met betrekking tot de volledige revisie ervan, met plannen om het in zijn oude glorie te herstellen.
Uiteindelijk werd besloten dat het hele kasteel van Heidelberg niet volledig kon worden hersteld, maar eerder kon worden gerepareerd en de status ervan als een ruïne met historische en erfgoedwaarden werd geëerd. De Amerikaanse satiricus en sociale commentator Mark Twain zong de lofzang op de ondergang in een kerntekst waarin hij opmerkte dat het belangrijkste onderdeel van een eventuele ruïne vanuit een toeristisch oogpunt zijn positie was. ? Deze kon niet beter zijn geplaatst ,? hij schreef, beschrijft pittoreske bochten van het landschap die het omarmden, en voegde eraan toe:? Ongeluk heeft gedaan voor deze oude toren wat het heeft gedaan voor het menselijke karakter soms - verbeterd ?.
Een ding dat je niet mag missen, als je het Heidelberg paleis bezoekt, is de Heidelberg Tun.Het is 's werelds grootste wijnvat met meer dan 58.000 liter. Het werd gebouwd in de jaren 1750 en het bevat verschillende fascinerende verhalen over het onderhoud ervan en de behoefte aan zo'n groot wijnvat in die tijd.
Het Duitse Apotheekmuseum (Deutsches Apothekenmuseum) bevindt zich binnen de ruïnes van het paleis van Heidelberg. Het is een compleet fascinerend en gedetailleerde verschaffen van de medische geschiedenis en biedt u een onberispelijke, verrassende en soms nogal gruwelijke inzicht in de tools en pillen, de flessen en machines die middeleeuwse medicinale oplossingen, die soms meer van de studio van een heks dan een moderne apotheek lijkt omvatte.
In de maanden februari tot december van elk jaar wordt het paleis van Heidelberg als trouwlocatie aangeboden. Verras je vrienden en maak van je bruiloft een evenement om te onthouden op de meest buitengewone manieren in 's werelds meest romantische ruïne. Het moderne Heidelberg is een zeer verfijnde stad als het gaat om de gastvrijheidscultuur en terwijl er zich in de paleisruïnes zelf twee restaurants bevinden, zijn uw gasten verzekerd van comfortabele en mooie accommodatie in de stad.
De tuinen van het paleis zijn nog steeds de bewaarplaatsen voor de meeste geneugten en mysteries die een ervaring van de ruïnes kan brengen. Verstaan hebben niet helemaal op het moment van het eerste ontwerp en de bouw van het paleis complex is voltooid, is het riekt van verschillende soorten van het tuinieren architectuur, en de handen van verschillende tuinders met hun eigen unieke gevoel voor tuinieren stijl, door de jaren heen en bijgevolg zijn er veel paden en gezichtspunten om te verkennen en te roemen.
Vandaag de dag een bezoek aan het kasteel van Heidelberg wordt beschouwd als een standaard stop op Rijn cruises en is een toeristische bestemming van de nota, tekening in enthousiaste bezoekers van zo ver weg als Japan en de Verenigde Staten van Amerika in hun drommen. Georganiseerde tochten naar het kasteel zullen zich in het algemeen concentreren op de buitenkant van de ruïnes en de verschillende elementen en geschiedenis van de plaats.
Vergeet niet om de buitengewone uitzichten te omarmen die u vanaf de wallen zult zien, terwijl u denkt aan de gloriedagen van het kasteel. Het kasteel is open voor bezoekers op elke dag van het jaar behalve op eerste kerstdag en terwijl het elke avond om 18.00 uur sluit, is nieuwe toegang na 17.30 uur niet toegestaan. Bezoeken bevatten een reeks rondleidingen in het Duits en in het Engels, en er is een permanente tentoonstelling van Romantiek en Middeleeuwse tentoonstellingen, die u kunt zien als onderdeel van een rondleiding met gids.
Rondleidingen kosten een nominale? 7 voor volwassenen, en minder voor concessiekaarten, maar er zijn extra kosten afhankelijk van de aard en de grootte van de tour die je begint. Zoals altijd, met een rondleiding door deze natuur, is er vast veel wandelen en kijken: draag comfortabele schoenen en pas goed op jezelf!
Als u alle tours gedaan hebt en lijdt aan een beetje van Heidelberg vermoeidheid en wilt u meer van de omgeving te zien, neem een kijkje op de Maneheim barokke paleis in de stad van Mannheim in de buurt, het Schwetzingen paleis en de tuinen in de stad Schwetzingen en de Dilsberg-fortruïne in de vallei van Neckar.
Schlosshof 1, 69117 Heidelberg, Duitsland
Terug naar: Dingen om te doen in Heidelberg, Duitsland kastelen, Dingen om te doen in Duitsland
