In 1840 begon het leger van de Verenigde Staten lokale boerderijen langs de Detroit River nabij British Canada te inspecteren om een plaats te vinden voor een nieuwe artilleriepost. Het fort moest in de vorm van een vijfpuntster worden gebouwd en moest het meest up-to-date kanon bevatten om op vijandelijke schepen en op de Canadese kust te kunnen vuren. Dit fort is vernoemd naar generaal Anthony Wayne, die de Britten in 1796 versloeg bij Fallen Timbers, een nederlaag die ertoe leidde dat de Northwest Territories werden bezet door de Verenigde Staten.
Fort Wayne was het derde fort voor Detroit, maar het was het eerste dat werd gebouwd door de Amerikanen. Het eerste stadsfort was Fort Pontchartran du Detroit, dat in 1701 door de Fransen werd gebouwd in de buurt van wat vandaag Hart Plaza is, niet te lang na de landing van Antoine Cadillac. Dit fort werd in 1760 overgegeven aan de Britten tijdens de Franse en Indische oorlog. De Britten bouwden een paar jaar later een ander fort, Fort Lernoult genaamd. Dit tweede fort werd verder landinwaarts gebouwd en bevond zich op de kruising van de huidige Shelby Street en Fort Street. Het fort was tot 1796 onder Britse bezetting, toen de Amerikanen de controle over Detroit kregen en de naam van het fort veranderden in Fort Shelby.
Fort Shelby verslechterde in de decennia nadat de Britse troepen werden uitgeworpen na de oorlog van 1812. In deze periode was er nog steeds een dreiging van een territoriale oorlog met Brits Canada en Amerikaanse defensieve posities werden versterkt toen de spanningen langs de grens naar het noorden groeiden , inclusief nieuwe forten gebouwd van het Minnesota Territory aan de oostkust. Fort Wayne zou een cruciaal onderdeel van die verdediging zijn.
Voordat enige kanonnen konden worden verkregen voor Fort Wayne, trad diplomatie echter op. Groot-Brittannië en de Verenigde Staten ondertekenden een verdrag dat resulteerde in diplomatieke oplossingen voor de territoriale geschillen. Het fort werd toen opnieuw in gebruik genomen als infanterie-garnizoen, hoewel het tot het begin van de burgeroorlog geen troepen vasthield. Door de vrede met Groot-Brittannië en vervolgens Canada, zag Fort Wayne nooit schoten op hem geschoten in woede. De site werd in plaats daarvan een inductiecentrum voor troepen uit Michigan die de strijd aangingen in elk conflict waar de Verenigde Staten tussen de burgeroorlog en de oorlog in Vietnam mee te maken hadden.
Gedurende de 125-jarige geschiedenis van het fort fungeerde het als een station voor infanterietraining, als een tijdelijke locatie van de Chaplin School, en als een plaats voor het aanschaffen van wapens en voertuigen die tijdens beide wereldoorlogen in Detroit zijn gemaakt. Fort Wayne werd ook gebruikt voor het huisvesten van krijgsgevangenen uit Italië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het werd ook een thuis voor verschillende families na de rellen in 1967, toen veel huizen werden platgebrand.
Bezoekers kunnen nu het oorspronkelijke kalkstenen barakken gebouw uit 1848 bezoeken, dankzij een grote restauratie, evenals het huis van de commandanten, een oude Indiaanse grafheuvel, het gerenoveerde 1845-sterrenfort en het Tuskegee Airmen Museum. Er zijn begeleide wandeltochten beschikbaar voor degenen die meer informatie willen over Fort Wayne. Deze rondleidingen duren ongeveer 1 tot 1,5 uur en worden tijdens het weekend regelmatig en op afspraak op weekdagen aangeboden.
6325 West Jefferson Avenue, Detroit, MI 48209, telefoon: 313-628-0796
Meer dingen om te doen in Detroit
