Gelegen in Canaima, het nationale park van Venezuela in Zuid-Amerika, is Mount Roraima de hoogste van de tepui-plateaus die deel uitmaken van de Pakaraima-keten. De piek markeert het punt dat fungeert als een drievoudige grens tussen Venezuela, Guyana en Brazilië. De bergen van het park worden beschouwd als een van de oudste geologische formaties ter wereld, waarvan sommige al zo'n 2 miljard jaar teruggaan tot de Precambrische periode.
Mount Roraima werd voor het eerst beschreven door Sir Walter Raleigh tijdens zijn expeditie van 1595 om te proberen de legendarische gouden stad El Dorado te vinden. Het adembenemende uitzicht vanuit de vergezichten en het grimmige en opvallende landschap dat het omringt, heeft ertoe geleid dat het al lang een favoriete locatie is voor bergbeklimmers, fotografen en avonturiers. Vanwege de geïsoleerde ligging zijn zowel het park als de bergen zelf de thuisbasis van een aantal unieke en interessante flora en fauna. De uiterst zelden gezien Rapatherea Heather en Heliamphora planten kunnen beide worden gevonden op de top.
Het regent hier bijna het hele jaar en als gevolg van het vlakke oppervlak op het plateau, veroorzaakt dit dat willekeurige watervallen van de berg naar beneden beginnen te vallen. De hoogste waterval ter wereld, Angel Falls, ligt relatief dichtbij en bevindt zich in hetzelfde nationale park; een ander aandachtspunt voor iedereen die eraan denkt om de reis te maken.
Het stijgen van het steile gezicht van de berg is geen gemakkelijke taak en het was pas in 1884 dat deze prestatie voor het eerst werd bereikt. Everard Thurn trekked een pad aan de Venezolaanse kant dat een soort van natuurlijke trap volgt en is de enige? Easy? omhoog. Er zijn andere beklimmingsmethoden, maar deze routes vereisen technische rotsklimervaring.
De beste tijd om de berg te bezoeken is in het droge seizoen tussen december en april. Opgemerkt moet worden dat, hoewel het de droogste tijd is om te bezoeken, het nog lang niet echt droog is en zware regenval nog steeds regelmatig voorkomt. Het weer is humeurig en kan ongelooflijk snel schakelen, maar mist, mist en regen zijn constant. Om de berg te bereiken, is de beste manier om naar de luchthaven Santa Elena De Uairen te vliegen. U zult waarschijnlijk een transfervlucht moeten maken omdat deze niet wordt bediend vanuit de meeste grote steden. Vanuit dit kleine stadje in Brazilië, dat vlakbij de grens ligt, kun je een bus of shuttle nemen naar het oplopende punt: het dorp Pem? N Paraitepui.
Het is aan te raden om de reis te maken met een gids uit het dorp, want hoewel het parcours redelijk goed aangegeven is, kan de constante mist en wolkenoverdekking veel te gemakkelijk verloren gaan op de berg. Een ander ding om te onthouden is dat het, zoals overal in het Canaima National Park, ten strengste verboden is om planten of stenen van de berg te verwijderen.
