De Eastern Time Zone, zoals de naam al doet vermoeden, is van toepassing langs de oostelijke kant van de Verenigde Staten en is een van de vier grote tijdzones die worden gebruikt in de aangrenzende Verenigde Staten. Negen standaardtijdzones in totaal worden gebruikt in de Verenigde Staten en zijn territoria, waarbij de eerste vier eind 19 worden geïntroduceerdth eeuw. De Eastern Time Zone is van toepassing in meer Amerikaanse staten dan enige andere tijdzone en geldt voor ongeveer de helft van de Amerikaanse bevolking, evenals voor de hoofdstad: Washington D.C.
De Eastern Time Zone omvat 17 Amerikaanse staten in hun geheel en is ook van toepassing in delen van vijf extra Amerikaanse staten. Het wordt over het algemeen gebruikt als de dominante tijd in media- en tv-schema's, waarbij de meeste kabel- en nationale netwerken zich richten op Eastern Time als een prioriteit en daarna achteraf andere tijdzones noemen. Buiten de VS is de Eastern Time Zone ook van kracht in grote delen van Canada, een Mexicaanse staat, verschillende Caribische eilanden en Panama in Midden-Amerika. Sommige delen van Zuid-Amerika gebruiken ook dezelfde tijd als de Eastern Time Zone.
Geschiedenis van tijdzones in de VS.
Tijdzones bestonden niet in de beginjaren van de Verenigde Staten. Tot de late jaren 1800, zou de tijd worden verteld door het gebruik van de zon. Van stad tot stad en van staat tot staat, zouden mensen naar de zon kijken en wachten tot het de meridiaan overstak om hun klokken op de middag in te stellen, en zo werd de tijd overal in de VS bepaald. Er waren geen normen of tijdzones of normen rond de natie, wat feitelijk tot nogal wat problemen leidde, vooral toen de Verenigde Staten begonnen te groeien en zich te ontwikkelen.
Toen het spoorwegnet zich bijvoorbeeld over de hele VS verspreidde, bleek het bestaande tijdregistratiesysteem zeer problematisch. Treinen moeten strakke tijdschema's en organisatie hebben, maar de tijd was anders op elk station en in de stad, dus pendelaars en passagiers hadden moeite om de treintijden bij te houden. De treinautoriteiten besloten uiteindelijk om hun eigen tijdzone-systeem te maken, waardoor het land in 100 verschillende tijdzones van de spoorwegen werd verdeeld. Dit systeem hielp om alles meer georganiseerd te maken, maar was op veel manieren nog steeds problematisch en gecompliceerd.
Daarom werd in 1883 besloten dat vier belangrijke tijdzones in de Verenigde Staten zouden worden geïntroduceerd. De continentale VS werd opgesplitst in vier zones: Pacific, Mountain, Central en Eastern. Deze vier zones, allemaal gescheiden door één uur tijd, werden zorgvuldig in kaart gebracht. Toen, op 18 november 1883, werden telegraafberichten verstuurd naar grote steden in elke zone, en vertelden ze precies hoe ze hun klokken moesten instellen. Vanaf dat moment werd de tijd in de VS gereguleerd en zouden later extra tijdzones worden toegevoegd voor andere staten en territoria zoals Alaska en Samoa.
Details van de Eastern Time Zone
De Eastern Time Zone (ET) is net als andere Amerikaanse tijdzones verdeeld in zowel een standaardversie, Eastern Standard Time (EST) en een daglichtversie, Eastern Daylight Time (EDT). De eerste is vijf uur achter Coordinated Universal Time (UTC), terwijl de laatste slechts vier uur achter UTC ligt. Eastern Standard Time wordt gebruikt van november tot maart, terwijl Eastern Daylight Time wordt gebruikt voor de andere maanden van het jaar.
In de VS zijn zeventien staten in hun geheel opgenomen in de Eastern Time Zone: Connecticut, Georgia, Delaware, Maryland, Maine, New Hampshire, Massachusetts, New York, New Jersey, Pennsylvania, Ohio, North Carolina, South Carolina, Rhode Island , Vermont, Virginia en West Virginia. Vijf andere staten (Florida, Indiana, Michigan, Kentucky en Tennessee) zijn gedeeltelijk opgenomen in de Eastern Time Zone.
Zomertijd in de oostelijke tijdzone
Overal ter wereld worden systemen van zomertijd gebruikt om op verschillende locaties het hele jaar door energie te besparen en zich aan te passen aan de veranderende zonsondergang- en zonsopgangstijden. Het idee van zomertijd in de VS bestond al lang voordat het officieel werd opgericht in 1966 met de Uniform Time Act. In de Eastern Time Zone betekende deze act dat klokken een uur terug zouden gaan naar EDT op de eerste zondag van april en op de laatste zondag van oktober.
Decennia later, in 2005, veranderde de Energy Policy Act de data van zomertijd. Sindsdien wordt EDT waargenomen in de Eastern Time Zone vanaf de tweede zondag van maart tot de eerste zondag van november. De zomertijd wordt gebruikt in de Eastern Time Zone in zowel de Verenigde Staten als Canada, terwijl Mexico, de Caribische eilanden en Centraal-Amerikaanse gebieden elk hun eigen regels en datums hebben.
